Według American Kennel Club, dostojny Chow Chow jest najbardziej znany z przypominającej grzywę kryzy futra wokół głowy i ramion. Między tym a małymi zaokrąglonymi uszami Chow Chow wygląda jak mały niedźwiedź (chociaż, ponieważ ma wysokość 20 cali w ramieniu, ten pies z pewnością nie jest mały). Jak wygląda maltańczyk. Maltańczyki są niewielkich rozmiarów. Ich wysokość sięga około 25 cm, a masa ciała to zaledwie 3-5 kg. Postawę ma raczej długą, o krótkich nóżkach. Spory czarny nos i czarne oczy dodają charakteru odcinając się pośród białych włosów. Włosy maltańczyków wymagają szczególnej pielęgnacji. Sprawdź! Najmniejsze rasy psów w Polsce oraz ranking najmniejszych ras psów świata i polski. Szpic miniaturowy / pomeranian - rasa należąca do grupy szpiców, do której zalicza się także szpica japońskiego, samojeda, szpica niemieckiego średniego oraz wilczego czy fińskiego. Czy kundelka można ostrzyc tak, by wyglądał jak psi arystokrata? fot. Shutterstock. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, by go upodobnić do psa rasowego lub nadać jego fryzurze wymyślony przez fryzjera, elegancki kształt. Jedynym ograniczeniem jest jego pierwotny wygląd: długość, struktura i kolor włosa oraz wielkość i budowa Jest względnie mały, absolutnie nieszkodliwy, kochany nie tylko przez dzieci, ale także przez dorosłych. Ta zabawna i urocza istota próbujewiernie ci służyć: przynosi kapcie i gazety, w każdy możliwy sposób bawi swoich właścicieli grami i stale przyciąga uwagę. Pies wyglądający jak niedźwiadek jest idealny do trzymania w domu. Mały pies gryzie wszystko również po to, aby złagodzić ciśnienie, które odczuwa na skutek zmiany zębów. W ten sposób pies poznaje również sam siebie . Pies może wiedzieć, choć wcale nie musi, jakie będą jego zwyczaje i praktyki w miarę jak odkrywa swoje otoczenie i rozwija się w nim. Kaczka mandarynka – podstawowe informacje o tym gatunku ozdobnym. W krajach azjatyckich mandarynki są symbolem szczęścia małżeńskiego, miłości i wierności. Zgodnie z tradycją nowożeńcy otrzymują w prezencie parkę kaczek. Systematycznie kaczka mandarynka (Aix Galericulata) należy do rzędu blaszkodziobych (Anseriformes), rodziny To elegancki mały pies, który w porównaniu do rozpowszechnionych tradycyjnych ras w domach zawitał dopiero niedawno. Mimo że japoński szpic jest uderzająco podobny do szpica niemieckiego dużego i średniego, różni się kilkoma szczegółami od swoich europejskich odpowiedników. Jak Wygląda Pies Boo to słynna rasa psa, która pochodzi z Japonii. Pies ten jest bardzo uroczy i ma bardzo charakterystyczną sierść. Jest to mały piesek o długich, puszystych uszach, okrągłych oczach i krótkim, miękkim futrze. Przez lata pies ten stał się ulubieńcem wielu ludzi na całym świecie z powodu swojej niewielkiej i przyjaznej natury.Pies Ten mały, uczuciowy piesek, który potrafi być zarówno wulkanem energii, jak i oazą spokoju, będzie świetnym wyborem dla niedoświadczonego opiekuna. Nie należy jednak podchodzić zbyt lekko do jego wychowania. Cavalier to pies z charakterem, którego dobre zachowanie w dużym stopniu zależy od wpojonych mu wcześnie zasad. p8lZs. Chihuahua to niewielki piesek, którego wymagania i charakter nie przystają do rozmiarów. Bardzo łatwo zapomnieć o jego potrzebach, które – niezrealizowane – sprawią, że pies może przysparzać kłopotów. Sprawdź, jak dbać o psa rasy chihuahua, aby żył w zdrowiu i szczęściu. Chihuahua to jedna z najpopularniejszych miniaturowych ras psów, która zasłynęła dlatego, że wykorzystano jej wizerunek pieska w Hollywood. Czworonóg ten wielokrotnie pojawił się na wybiegach mody oraz w filmach. Swoją popularność zawdzięcza niewielkim rozmiarom, które mogą być jednak mylące. Piesek chihuahua ma bowiem ogromny charakter, nieprzystający do jego rozmiarów. Nie ma też małych wymagań. Sprawdź, czego potrzebuje rasa psa chihuahua, aby żyć w zdrowiu i dobrej kondycji. Kilka ciekawostek o rasie chihuahua Nazwa rasy pochodzi od stanu w Meksyku. Jest uznawana za najmniejszą oficjalną rasę na świecie, przynajmniej według obecnych standardów. Z tego powodu często pies chihuahua pada w pseudohodowlach ofiarą nadmiernej miniaturyzacji, co szkodzi zdrowiu psów. Rasa psów chihuahua wywodzi się prawdopodobnie od zwierząt żyjących dziko w Meksyku. Zostały one udomowione przez Tolteków. Przodkowie chihuahua byli nieco więksi i nie szczekali. Po Toltekach pojawili się Aztecy, którzy przypisywali psom nadprzyrodzone właściwości. Uważano, że rasa chihuahua potrafiła odpuszczać grzechy, a także leczyć. Z tego powodu w tamtejszym regionie można spotkać wiele posągów psów, które przypominają obecne chihuahua. Mowa o podobiznach zwanych Techichi. Następnie rasa chihuahua stała się nieco mniej popularna. Powróciła do łask na przełomie XIX i XX wieku w USA, głównie z uwagi na swoje niewielkie rozmiary. Stąd psy te ruszyły na podbój Europy. Tak naprawdę dopiero po II wojnie światowej chihuahua zaczęto znowu hodować na szeroką skalę. Jak wygląda chihuahua? W swoim wzorcu rasa psa chihuahua ma zapisaną wagę dopuszczalną od 0,5 kg do 3 kg. Za najbardziej pożądane uważa się jednak te czworonogi, które mieszczą się w przedziale od 1,5 kg do 3 kg. Obecnie dużą uwagę poświęca się działaniom zapobiegającym nadmiernej miniaturyzacji psów. Dzięki temu zwierzęta mają być zdrowsze i pozostawać w lepszej kondycji. Przeczytaj także: Szpic miniaturowy – co musisz wiedzieć o tej rasie? Pies chihuahua występuje we wszystkich umaszczeniach oraz kombinacjach kolorów. Jedyne niedopuszczalne wybarwienie to marmurkowe, które często wiąże się z problemami zdrowotnymi. Rasa ta występuje zarówno w odmianie krótkowłosej, z podszerstkiem albo bez niego, jak i długowłosej, z podszerstkiem i piórami. Psy te mają duże sterczące uszy, zaokrąglone u nasady – chyba każdy wie, jak wygląda chihuahua! Ile żyją chihuahua? To dość długowieczna rasa, dlatego przeżywa od 13 do nawet 18 lat. Wiele zależy od tego, jak właściciel dba o swojego czworonoga. Dużym problemem w rasie są problemy z układem oddechowym, a także nadwagą, która często uruchamia kłopoty z sercem i układem krążenia. Wiele osób starszych, decydując się na tę niewielką rasę z uwagi na jej kompaktowość, zaniedbuje jej odpowiednie żywienie. W związku z nadwagą i otyłością pies, jak wskazują liczne badania, może żyć nawet o kilka lat krócej. Chihuahua – charakter Jeśli chodzi o chihuahua, charakter wcale nie jest taki, na jaki wskazywałby wygląd czworonoga. Zwłaszcza ta zasada dotyczy samców. Mały pies jest bardzo zadziorny. Zachowuje się, jakby w ogóle nie zdawał sobie sprawy, że waży niecałe 3 kg! Potrafi obszczekać i zaatakować nawet znacznie większego psa. By takich wypadków uniknąć, należy psa od małego socjalizować z innymi czworonogami. Dzięki odpowiedniej uwadze, która zostanie poświęcona Twojemu chihuahua, charakter psa zostanie opanowany. W efekcie, w przyszłości będzie mniej zadziorny, łagodniejszy i bez przejawów lękliwości. Czy chihuahua to głośny pies? Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że chihuahua to doskonały stróż. Ostrzeże przed każdym niebezpieczeństwem czy nieznanym hałasem. To również wymarzony przyjaciel. Bardzo szybko przywiązuje się do opiekuna i kocha całym sobą. Chihuahua to bardzo mądre i zwinne psy, dlatego, jeśli odpowiednio je zmotywujesz, uzyskasz prawdziwych psich sportowców. Chihuahua szybko i chętnie się uczą. Lubią spacery i mogą pokonywać, przy odpowiednim zdrowiu i kondycji, długie kilometry. Czy chihuahua nadaje się do dzieci? Niektórzy hodowcy za granicą nie sprzedają chihuahua do domu, w których są dzieci poniżej 8. roku życia. Wynika to z obawy o życie czy zdrowie pieska. Tak małego zwierzaka bardzo łatwo zranić. Dzieci raczkujące są dodatkowym zagrożeniem dla małego pieska. Ponadto pies chihuahua nie grzeszy cierpliwością. Nie zniesie ciągnięcia za ogon czy uszy. Może mikro ząbki nie zrobią krzywdy dziecku, ale dziecko niechcący może uszkodzić pieska. Pies chihuahua – jak o niego dbać? To, ile żyją chihuahua, zależy przede wszystkim od opieki, jaką są otoczone. Zadbane psy w dobrej kondycji mogą żyć przez długie lata w zdrowiu. Warto też zwrócić uwagę na wybór odpowiedniej hodowli. Dobrze, aby rodzice szczenięcia byli przebadani, co zmniejsza ryzyko występowania niektórych chorób. Piesek chihuahua – żywienie Rasa psów chihuahua jest niewielka i często cierpi na liczne nietolerancje. W karmie dla mikro pieska należy unikać barwników i wzmacniaczy smaku, także soczewicy i nasion strączkowych. Karma dla chihuahua powinna mieć również mikrogranulki, które ułatwią pobieranie pokarmu. Oczywiście musi być smaczna i lekkostrawna. Te wszystkie cechy ma karma Canivera Adult Small & Medium Breeds Lamb & Rice – idealna dla psów, które nie mają jednak problemów zdrowotnych. Psy tej rasy znane są z wyszukanego smaku, dlatego często właściciele próbują dogodzić im mokrymi karmami. To jedno z wielu rozwiązań, choć nie najlepsze. Karmiąc chihuahua mokrym pożywieniem, należy zadbać o dodatkową higienę zębów, ponieważ psy te mają tendencję do chorób zębów i przyzębia. Sprawdź również: Jedzenie dla psa – czym żywić czworonogi? Gdyby zapytać psa, który posiłek jest lepszy, zapewne większość odszczekałaby, że mokra karma dla psa jest lepsza! Jednak prawdę powiedziawszy, jeśli skład jest dobry, między tymi produktami nie ma większej różnicy w jakości. Ponadto suche krokiety najlepiej nadają się do higieny jamy ustnej, ponieważ pomagają zachować mocne i zdrowe zęby i dziąsła. Pamiętaj, że piesek chihuahua mimo niewielkiego rozmiaru ma zwykle bardzo sprawną przemianę materii. W związku z tym często potrzebuje żywienia karmą, która jest bardziej kaloryczna. Sprawdzi się wówczas taki pokarm jak Primal Spirit 70% Wild Waters. Dotyczy to zwłaszcza psów, które są bardzo aktywne, np. sportowych czy pracujących. Zdrowie chihuahua Rasa psów chihuahua może mieć skłonności do hipoglikemii, czyli nagłych spadków cukru. Problem ten częściej występuje w przypadku małych osobników. Często wiąże się to ze spadkami nastroju, osłabieniem, a nawet omdleniami. Z drugiej strony psy z nadwagą często zapadają na cukrzycę. W przypadku tej rasy właściwe żywienie to podstawa. U psów, które mają szczególnie zaznaczony stop lub cofnięte elementy czaszki zdarzają się problemy z kanalikami łzowymi, a nawet wypadaniem oczu. Z tego powodu ważne jest, aby zadbać o miejsce, z którego brany jest Twój pies. Niektóre osobniki mają niezrośnięte ciemiączko, co może powodować przedwczesną śmierć. Częstym problemem u chihuahua jest zapadanie tchawicy. Niekiedy występuje w parze z problemami z układem krwionośnym, zwłaszcza powiększeniem serca. Co więcej, jako rasa miniaturowa, chihuahua narażony jest na wypadanie rzepek. Należy szczególnie dbać o utrzymanie go w dobrej kondycji fizycznej. Chihuahua – pielęgnacja Zarówno chihuahua krótkowłose, jak i długowłose potrzebują regularnego czesania. Te pierwsze – raz w tygodniu; te drugie – nawet co dwa-trzy dni. Do czesania psów krótkowłosych z podszerstkiem możesz wybrać furminator. U zwierząt bez niego sprawdzi się szczotka, np. z włosia naturalnego albo gumowa rękawica. Z kolei psy długowłose powinny być regularnie czesane grzebieniem i szczotką, żeby uniknąć tworzenia kołtunów. Do kąpieli w razie potrzeby warto używać delikatnych szamponów ułatwiających rozczesywanie. Należy regularnie przemywać oczy psów, jako że mają one skłonność do podrażnień. Niemniej istotne jest przycinanie pazurków. Z uwagi na niewielkie rozmiary chihuahua rzadko ścierają je samodzielnie. Regularnie wykonuj psu badania krwi oraz szczotkuj mu zęby. W ten sposób zapobiegniesz nadmiernemu narastaniu kamienia nazębnego, który zwykle trzeba usuwać pod narkozą. Chihuahua to jedna z najbardziej rozpoznawalnych ras psów na świecie. Chyba każdy wie, jak wygląda chihuahua. Swoją popularność zawdzięcza oczywiście mediom oraz niewielkim rozmiarom. Jest tak maleńki, że mieści się z łatwością w damskiej torebce, choć nie powinien być w niej noszony. W parze z niewielkimi rozmiarami idą ogromny temperament i spore wymagania tego czworonoga. Jeśli chcesz przygotować się jak najlepiej na przyjęcie go do swojego domu, wybierz odpowiedni sposób żywienia oraz akcesoria. Produkty najlepszej jakości dla swojego czworonoga znajdziesz w sklepie Wydaje się nam, że w niedużym mieszkaniu najlepiej sprawdzą się małe psy, ale nie jest to regułą. Kilka większych ras z powodzeniem może mieszkać w mniej przestronnym mieszkaniu i nie dostanie z tego powodu klaustrofobii. Nie każdy też mały pies w mieszkaniu o niewielkiej powierzchni będzie czuł się dobrze. Błędem jest zakładanie, że psy do małego mieszkania to po prostu psy małe. Rozmiar psa niekoniecznie powinien być tu kryterium. Wszystko zależy od temperamentu psa, potrzeb w zakresie ruchu oraz tego, jak dalece opiekun będzie mógł zaangażować się w jego życie. Warto też wziąć pod uwagę to, czy nasze niewielkie lokum jest w bloku, czy kamienicy i czy dysponuje balkonem. Ma to znaczenie głównie pod kątem tego, czy możemy pozwolić sobie na bardziej szczekliwą rasę, czy też nie. Idealny pies do małego mieszkania – rasy psów, które sprawdzą się nawet w kawalerce Yorkshire terier Yorkshire terier©PixabayTen około 3-kilogramowy piesek to najmniejszy z terierów. Uwielbia zabawę i bardzo zależy mu na jak największym kontakcie z opiekunem. Z tego powodu nie jest to pies dla osób nadmiernie zapracowanych, bo choć zniesie samotność, to nie będzie z tego powodu szczęśliwy. Należy do terierów, które są psami polującymi. Lubi niezależność i chce mieć „własny kawałek podłogi” – będzie zadowolony, jeśli będzie mógł wychodzić na balkon. Nie jest wymagający w zakresie spacerów. Kilkanaście intensywnych minut aktywności w ciągu dnia zazwyczaj zupełnie mu wystarcza. Trzeba pamiętać, że jest to pies alarmujący – potrafi mocno i długo szczekać, dlatego może być złym wyborem psa do bloku z cienkimi ścianami, w którym zbyt duża ilość odgłosów dochodzących z klatki schodowej może go nadmiernie pobudzać. Zdecyduj się na yorka, jeśli mieszkacie w bloku starego typu (grubsze mury), a mieszkanie, nawet jeśli jest małe, posiada balkon. Pamiętaj, że lepiej, by nie był przez 8-10 godzin sam. Bichon frise (biszon kędzierzawy) Bichon frise©PixabayŁagodne, spokojne, o umiarkowanym temperamencie i jednocześnie niewielkich gabarytów. Biszon frise to pies wprost stworzony do tego, by mieszkać ze swoim panem w niewielkim mieszkaniu i ciągle czuć jego bliskość. Źle znosi samotność, dlatego nie jest polecany do mieszkania, które pół dnia stoi puste. Biszon jest bardzo towarzyski, dlatego będzie bezproblemowym psiakiem na pełnym psów osiedlu – zaprzyjaźni się ze wszystkimi. Jego zaletą w niewielkiej przestrzeni jest też to, że mimo iż jest puchaty, to nie gubi wiele sierści. Niestety, by zachować jej kolor i zdrowie psa, wymaga ona regularnej pielęgnacji i przycinania. Zdecyduj się na biszona kędzierzawego wtedy, kiedy pracujesz z domu bądź dużo w nim przebywasz. Będzie idealny, jeśli mieszkasz na osiedlu z dużą ilością psów i chcesz uniknąć problemów z konfliktami między zwierzętami. Biszon świetnie sprawdzi się nawet w bloku ze ścianami z dykty. Więcej o rasie bichon frise przeczytasz tutaj. Mops Mops©ShutterstockMały, nieco leniwy piesek, który nie potrzebuje dużej dawki ruchu i rzadko biega po mieszkaniu, dlatego poradzi sobie nawet w ograniczonej przestrzeni. To pies, który nie może być zbyt długo sam, bo może dawać znać o swej samotności uporczywym wyciem lub szczekiem. Idealny dla osób, które większość czasu przebywają w domu – wtedy jest psem cichym i spokojnym. Jest bardzo towarzyski – świetny kompan, jeśli w twoim mieszkaniu często pojawiają się goście. Potrzebuje też wygodnego legowiska. Jest dość wybredny i na byle kocu leżeć nie będzie. Wybierz mopsa, jeśli szukasz psa do towarzystwa i możesz być z nim przez większość dnia. To pies, który będzie czuł się dobrze nawet w bardzo małym mieszkaniu. A jeśli do tego sam jesteś osobą, które nie lubi zbyt intensywnej aktywności fizycznej, to stworzycie razem parę idealną. Chin japoński Chin japoński©ShutterstockKolejny mały pies, który nie potrzebuje zbyt dużej ilości miejsca. Jest jednak energiczny i aktywny, dlatego dobrze, by nawet w małym mieszkaniu mógł sobie wytyczyć ścieżki do spacerów. Mimo dość długiej sierści, jej pielęgnacja nie jest uciążliwa, a chin dość dobrze sam dba o jej czystość. Jest towarzyski, choć woli bawić się ze zwierzętami swoich rozmiarów. Choć przywiązany do właściciela, jest w stanie znieść samotność i spokojnie spędzić czas, kiedy właściciel jest w pracy. Można go nawet nauczyć korzystania z kuwety. Lepiej jednak by nie przebywał zbyt długo sam. Możesz zdecydować się na china japońskiego, nawet jeśli twoja praca wymaga okresowych kilkugodzinnych nieobecności w domu, a ty sam nie masz ochoty poświęcać zbyt dużo czasu na pielęgnację psa, za to lubisz zabawę z psem. Chart angielski (greyhound) Chart angielski (greyhound)© PixabayWyścigowy pies w małym mieszkaniu? Jak najbardziej! Te psy, mimo iż potrzebują dużej ilości aktywności, w mieszkaniu potrafią wtopić się w róg kanapy i absolutnie nie przeszkadzać. Są niezależne i odpowiednio do tego przyzwyczajone, mogą znosić nawet kilkugodzinną samotność. Wystarczy, jeśli po powrocie do domu, opiekun zabierze je na długi i intensywny spacer, w którego trakcie pies będzie mógł się wybiegać. To dla jego samopoczucia bardzo ważne, dlatego chart angielski jest lepszym wyborem, jeśli mieszkasz na obrzeżach miasta, skąd blisko do pól i lasów. Wybierz greyhounda wtedy, kiedy możesz poświęcić mu naprawdę sporo czasu na spacery i aktywności oraz kiedy – mimo małego mieszkania – lokalizacja oferuje przestrzeń do wybiegania psa. Jamnik ©ShutterstockNiewielki, ale dynamiczny i dość głośny, dlatego jamnik to pies, którego lepiej nie kupować do mieszkania, w którym słychać, kiedy sąsiad myje zęby oraz kiedy nie ma się czasu na sporą ilość zabawy (bo ryzykujemy wtedy gryzienie przedmiotów dookoła). Jamniki to psy myśliwskie, potrzebują tropić i kopać, dlatego spacer po betonie nie wchodzi w grę. To nie jest pies, który sprawdzi się na nowoczesnych osiedlach, na których trudno o kawałek zieleni. To pies, z którym trzeba wyjść do parku lub na łąkę. Jeśli będzie wybawiony, w ciągu dnia będzie spokojnie leżał na kanapie. Wybierz jamnika, jeśli lubisz długie spacery, masz na nie wolną od betonu przestrzeń i nie przebywasz cały dzień poza domem. Cavalier king charles spaniel Niewielki, aktywny i bardzo towarzyski pies. Nie może pozostawać zbyt długo sam w domu, dlatego to rasa jedynie dla tych, którzy nie wychodzą do pracy na 10 godzin. Za to dla pracujących z domu, to pies idealny, bo szybko uczy się, kiedy jest czas na zabawę, a kiedy trzeba opiekuna zostawić w spokoju. Nie szczeka, choć może przyjąć zachowania innych, jeśli zatem będziesz mieć sąsiada ze szczekliwym psem, cavalier może zacząć go naśladować. Jest ufny – z radością powita gości i inne psy. Wybierz cavaliera, jeśli pracujesz z domu. Ten piesek zaakceptuje każdą ilość ruchu, jaką będziesz mu w stanie zaoferować. Basset hound Basset hound©PixabaySpory pies na krótkich nóżkach. To pies gończy, zatem wymaga odpowiedniej ilości ruchu i stymulacji węchowej. Zdecydowanie nie sprawdzi się wśród betonu, ale za to będzie szczęśliwy, jeśli damy mu do dyspozycji skrawek dzikiej łąki na obrzeżach miasta. Ma krótkie łapki, dlatego nie lubi chodzenia po schodach. Częste wspinaczki na 3. Pietro mogą skończyć się problemami z kręgosłupem. Dość dobrze zniesie samotność, o ile zostawisz mu zabawki do zabawy. Wybierz basseta, jeśli mieszkasz w bloku z windą, bądź na parterze. To idealny pies, jeśli jeszcze nie masz doświadczenia w opiece. Jak sprawić by pies w małym mieszkaniu czuł się dobrze? Każdy pies, niezależnie od tego, czy jest mały, czy duży i czy mieszka w domu z ogrodem, na salonach czy na 20 m2, potrzebuje: miejsca, w którym będzie odpoczywał i spał, miejsca do jedzenia, miejsca do zabawy. Przed wyborem rasy trzeba zatem zastanowić się, czy w mieszkaniu będzie miejsce na wszystkie psie utensylia. Miejsce do odpoczynku jest niezwykle ważne. Musi dawać psu poczucie bezpieczeństwa i izolacji. W małym mieszkaniu może być problem z tym, by znaleźć zaciszne i spokojne miejsce – jeśli ustawimy psi kojec w przejściu, przy korytarzu, to pies nie będzie z niego korzystał. W małym mieszkaniu bardzo dobrym rozwiązaniem dla psa jest klatka kennelowa. Nie tylko pozwala stworzyć ograniczoną przestrzeń tylko dla psa, ale będzie się idealnie sprawdzać jako psi azyl, na przykład w sytuacji odwiedzin gości (a dla psa, w dwie – trzy osoby w 30. metrowym mieszkaniu to już prawdziwa inwazja). Miejsce do jedzenia dla psa w małym mieszkaniu musi również być wybrane z rozwagą. Po pierwsze, nie może być w miejscu, gdzie psu podczas jedzenia będziemy przeszkadzać. Po drugie, miska powinna również stać w zacienionym miejscu. Po trzecie, w małych mieszkaniach, gdzie kuchnie są zazwyczaj otwarte na salon, część podłogi może być pokryta wykładziną. Miska powinna stać w takim miejscu, by nawet jeśli okaże się, że nasz pupil ma mocny instynkt i tendencje do wyrzucania jedzenia z miski, nie będzie brudził dywanu. Warto pamiętać, że niektóre psy wyrzucają jedzenie z miski wtedy, kiedy postawimy ją zbyt blisko miejsca, w którym zazwyczaj siedzimy czy stoimy – członkowie rodziny są wtedy traktowani jak inni członkowie stada, którzy mogą mieć zakusy na karmę. Postaraj się stworzyć psu miejsce do zabawy. Małe mieszkanie łatwo zagracić, dlatego by zachować maksimum przestrzeni na podłodze, wybieraj wiszące półki i szafki zamiast komód, wykorzystuj pawlacze. Im więcej rzeczy umieścisz wyżej, tym więcej miejsca będzie miał pies na zabawę. Okolica mieszkania – jak wybrać osiedle dobre dla psa? Mieszkając z psem w małym mieszkaniu, koniecznie trzeba zapewnić mu (i to niezależnie od rasy) aktywność na zewnątrz. Spacery i zabawy w których trakcie będzie nie tylko mógł rozprostować łapy, ale również zmienić otoczenie. Jeśli szukasz mieszkania do kupna bądź wynajmu i wiesz, że będziesz w nim mieszkać z psem, zwróć uwagę na to, jak wygląda okolica. Czy w pobliżu mieszka sporo psów (jeśli tak, lepiej wybrać rasę, która świetnie dogaduje się z innymi – np. biszon kędzierzawy), czy jest miejsce, by wyjść z psem na dłuższy spacer, na którym będzie mógł się czuć swobodnie (np. dzika łąka) czy tylko pięknie przystrzyżone trawniki z zakazem wstępu? Jeśli często przebywasz poza domem, zwróć uwagę czy w okolicy są przyjazne zwierzętom kawiarnie bądź sklepy, w których będziesz mógł robić zakupy, zabierając ze sobą psiaka. W Polsce takich miejsc jest na razie mało. Socjalizacja i wychowanie psa, który mieszka w niewielkim mieszkaniu Choć od danej rasy w pewnym stopniu zależy temperament i potrzeby psa, to każdy pies jest inny. Jeśli chcesz uniknąć problemów z sąsiadami, lękiem separacyjnym czy zniszczonymi rzeczami, nie wystarczy wybrać psa rasy uznawanej za cichą czy spokojną. Trzeba psa odpowiednio wyszkolić. Jeśli chcesz dowiedzieć się jak to zrobić, zapraszamy do naszego działu „szkolenie psów”. Przeczytaj również: Psy dla początkujących – jaką wybrać rasę? Pies czy suka? O wyborze szczeniaka Czy jestem gotowy na psa? Odpowiedz na te pytania! Kupno psa – na co zwrócić uwagę wybierając rasę dla siebie? Malcy i giganci w świecie psów – obie te grupy mają swoich zwolenników. Posiadanie psa wielkości cielaczka lub takiego, który mieści się w kieszeni, ma, jak to zwykle bywa, i wady, i zalety… Duży czy mały – co wybrać? Większy kosztuje więcej Karma, leki, środki na kleszcze – wszystko to kosztuje. Wielkopies jest dla osób dobrze zarabiających. Koszt trymowania airedale terriera różni się mocno od tego samego zabiegu wykonywanego na niewielkim cairn terierku. Koszt transportu pociągiem czy busem też może zależeć od wielkości – małe psiaki można czasem przewieźć gratis w transporterku. Mały pies, duży kłopot? Dużego psa trudno przemycić w miejsca, w których psy są niemile widziane, podczas gdy miniatura przynajmniej do części z nich jakoś tam się, na naszych rękach, przedostanie. No i… większość ludzi ma mniejsze opory przed sprzątaniem nieczystości zostawionych przez małego pieska niż przez psiego olbrzyma. Za to w wypadku małych psiaków istnieje zwiększone ryzyko urazów. Miniatura łatwiej się też przegrzewa i przemarza. Małe psiaki są także bardziej pobudliwe niż spokojne olbrzymy, więc mogą sprawiać większe trudności wychowawcze. Na dodatek trudno jest nie rozpieszczać takiej „laleczki”, co wcale nie jest dla pieska dobre. Mierz zamiary na siły Czasem życiowa sytuacja wymusza na nas zmianę upodobań. Z wiekiem tracimy siły i dochodzimy do wniosku, że następny pies musi być mniejszy, żebyśmy np. dali radę znosić go po schodach, gdy zachoruje. W wypadku małego psa nie jest to kłopotliwe, z dużym zwierzakiem może być wielki problem. Czasem zdarzają się jednak sytuacje odwrotne: ktoś postanawia powiększyć rodzinę i podejmuje decyzję, że psem rodzinnym będzie jakiś spokojny i cierpliwy wielkopies, a nie nerwowa i nieprzepadająca za dziećmi miniaturka. Bo małe dziecko i maleńki pies to źle dobrana para! Duży czy mały – czym się różnią poza wagą i wzrostem W małym ciałku różne procesy zachodzą szybciej niż w dużym. Jak to wygląda w praktyce? Oddech Liczba oddechów u psów wynosi 15–30 na minutę, przy czym wielkopsy są bliższe dolnej granicy. Oczywiście te liczby dotyczą oddychania odpoczywającego zwierzaka, a nie tego, który dopiero co przebiegł tor agility. Tętno Także i tętno różni się w wypadku różnych psich gabarytów. Przyjmuje się, że u dużego dorosłego czworonoga wynosi ono od 60 do 140 uderzeń na minutę. Dzielne serduszko psiego maleństwa może zaś łomotać o wiele szybciej – w niektórych sytuacjach nawet do 180 uderzeń na minutę! Temperatura Jak w wypadku pozostałych życiowych parametrów mały organizm ma wyższą temperaturę niż większy. Można założyć, że psia temperatura wynosi od 38 do 39 stopni C, przy czym u psich maluchów zaczyna się od 38,4 stopni C. Wydalanie Szybsza przemiana materii, niewielka pojemność pęcherza – nie spodziewajmy się cudów wytrzymałości, jeśli chodzi o czynności fizjologiczne u miniaturek. Mikropsy potrzebują częstszych spacerów i wcześniejszych pobudek! Warto zdawać sobie z tego sprawę i nie iść na łatwiznę, używając kociej kuwety. Spacerowe wojenki Zdarza się, że miłośnicy dużych psów mają pretensje do właścicieli mikropsów, i odwrotnie. O co chodzi? Groźne, straszne, bez kagańca Oj, nasłuchają się czasem właściciele psich olbrzymów! O dziwnych upodobaniach do posiadania „bydląt” i innych – często bardzo niesprawiedliwych – wymówek. Opiekunowie miniatur bywają nieco przewrażliwieni, ale trzeba ich zrozumieć, bo w starciu z dużym psem ich maluch nie ma szans. Irytujące dziamgacze Lepiej nie mówić, jaką opinię miewają o małych pieskach właściciele dużych. To prawda, że dość często możemy zobaczyć w parku czy na ulicy scenę histerycznego obszczekiwania dużego psa przez biegającą naokoło (niestety – najczęściej luzem) miniaturkę. Oczywiście takie zachowanie wynika ze strachu, jakie w psim karzełku wzbudził ogromny pies idący nieopodal, ale to nie znaczy, że można małemu pozwalać na takie reakcje. Tak, tak: właściciele miniaturowych piesków często nie myślą o ich dobrym wychowaniu, wymagając zarazem, żeby otoczenie brało na siebie odpowiedzialność za ich bezpieczeństwo. Dobra wiadomość jest taka, że jednak ta mentalność się powolutku zmienia i na szkoleniach coraz częściej widuje się osoby z małymi kundelkami, yorkami czy maltańczykami. Warto malca wychować! A jednak przyjaźń! Ludzie budują podziały, a psy? One się najczęściej świetnie dogadują! Oczywiście różnica wzrostu bywa trochę niebezpieczna, ale jeśli zwierzaki nie są skonfliktowane, to zwykle tworzą zgrane stado, w którym poczciwymi olbrzymami zarządza najmniejszy, ale najbardziej wojowniczy zwierzak. Podczas spaceru najczęściej mikropieski namierzają i lokalizują cel, żeby potem wysłać do jego zniszczenia swoich dużych przyjaciół, a same przyglądają się z boku. Autor: Paulina Łukaszewska